South Georgia

2 april. Afgelopen nacht is het schip aangekomen bij het eiland South Georgia. Het weer is droog maar bewolkt en de wind is zodanig dat de kapitein toestemming geeft om met de zodiacs een landing uit te veren op de Salibury plains. De zeer ervaren expeditie crew wist ons binnen 30 minuten veilig aan land te krijgen. Daarna 2 uur rondgestruind op het stenige strand met omliggende grazige hellingen. Op et strand moesten we voorzichtig onze weg zoeken tussen de fur seals en hun jongen. de moederdieren kunnen agressief reageren als je te dicht bij de jongen komt. Dan het ongelooflijke spektakel van 250.000 tot 300.000 King Penguins. Aan de randen vele Antarctische Grote Jagers en Reuzenstromvogels die azen op jonge penguins. Nadat we weer aan boord zijn gegaan voeren we door naar Prion Island. Hier werden we weer in 2 groepen aan land gezet. De eerste Gentoo Penguins werden gespot en ook werden de 2 endemische soorten van South Georgia gevonden, South Georgia Pintail en South-Georgia Pipit. Maar hoogtepunt hier was wel het bezoek aan 2 broedplekken van de Wandering Albatros. Deze vogel heeft een vleugelspanwijdte van maar liefst 3.60 tot 3.80 m en is pas na 10-12 jaar helemaal volwassen en gereed om zich voort te planten. de oudste bekende Wandering Albatros is 67 jaar oud, dus toen ik zo'n adulte vogel op zijn nest met jong bekeek, realiseerde ik me wel dat ik een heel bijzonder beest in de kijker had. Andere zeevogels die we rond South Georgia zagen waren Light-mantled Albatros, Kerguelen Petrel, Soft-plumaged Petrel en verschillende soorten prions.

3 april. Vannacht doorgevaren naar een andere plek op South Georgia. deze morgen maakten we in schitterend zonnig weer een landing in St.Andrew's Bay. Hier bezochten we de grootste kolonie van King penguins op South Georgia!!. Maar liefst een half miljoen vogels!! Zo ver als je keek zag je hier King Penguins. South Georgia is een uniek eiland met stenige stranden, grazige hellingen, diepe fjorden enmet sneeuw bedekte steile pieken. Tussen de fur seals op het strand lagen ook enkele kolossale Elephhhant Seals. De echt grote mannetjes waren echter al vertrokken. In de middag maakten we een landing bij het voormalige walvisstation van Grytviken. Het waren de noren die hier de walvissen verwerkten die ze in de omliggende zee hadden geharpoeneerd. Ik bezocht hier het graf van de legendarische ontdekkingsreiziger Ernest Shackleton. Het weer was ondertussen totaal omgeslagen en de hele middag hadden we een vervelende drizzle regen. 's Avonds hadden we een barbecue op het achterdek maar hoewelhet eten prima was, toch een behoorlijk koude affaire.

4 april. de planning was om deze morgen eenlanding te maken in Cooper's Bay maar er stond een windkracht 8 tot 9 en de kapitein gaf geen toestemming voor een landing. Dus voer de plancius de Drygalski Fjord in waar we een poging voor de zeldzame Snow Petrel zouden wagen. Het was zonnig, koud en veel wind. Het was een adenbenemende tocht door het fjord. Aan het eind van de fjord bevindt zich een gletscher We vonden geen Snow Petrel maar wel duizenden Cape Petrels. 4 meter lange Weddell Seals werden gezien op de terugweg naar open zee. Ondertussen was de wind zodanig afgeomen dat we in de middag toch konden landen bij Cooper's Bay. Hier bezochten we kolonies van Chinstrap Penguins, Macaroni Penguins en Gentoo Penguins. Hoogtepunt was echter wel de waarneming van een Leopard Seal. Wat een indrukwekkend monster. Via walkie talkies werden alle zodiacs opmerkzaam gemaakt op het beest wat op zijn gemak rondzwom in de kelp gras in de baai. Het geheel deed me denken aan de toeristenbusjes die zich verzamelden rond een lion kill in Masai Mara in Kenia. Alle zodiacs dobberden rond de Leopard Seal, die van alle kanten werd bekeken. Terug aan boord maakte de kapitein nog een uitstapje na een ijsberg en daar zagen we nog 2 grote walvissen, 2 Southern Right Whales. Ik stond precies op de goede plek op de boeg van het schip toen de walvis precies onder mij aan de oppervlakte kwam en toen prachtig dook met zijn staart omhoog. Een mooi vaarwel vandit schitterende natuurgebied, wat South Georgia is. Nu 5 dagen varen in noordelijke richting the atlantic op naar het eiland Cough. Ik heb ondertussen al duizenden fotos gemaakt maar het lukt niemand om vanaf het schip fotos te versturen. Houden jullie te goed.

Drake passage

Er is maar zeer beperkt internet op de boot en ik typ nu even snel een samenvatting van de laatste dagen in de Drake Passage. Internet is zeer traag dus even geen fotos, terwijl ik al 3000 opnames heb gemaakt!

28 maart.Deze morgen met enkele nederlandse en belgische vogelaars een mooi bos bezocht net buiten Ushuaia.Hier nog gezocht de Magellanic Woodpecker, die gisteren was waargenomen maar geen succes.In de middag de auto ingeleverd en toen naar de haven. Hier maakten we kennis met een bont gezelschap. Er zitten veel vogelaars en natuurfotografen aan boord. Een aantal hard core zeevogelkenners die al jaren de hele wereld afreizen op zoek naar zeldzame zeevogels. Aan boord worden we welkom geheten en kregen we onze hut. Daarna een uitgebreide instructie van het expeditieteam en een evacuatieoefening. We krijgen hier dagelijks een zeer gevarieerd menu voorgeschoteld bereid door enkele goede koks. Langzaam varen we de Beagle Channel in.

29 maart.Vandaag een schitterende dag, zonnig en nauwelijks wind. De hele dag op dek gestaan waarbij we o.a. prachtig de grote albatrossen hebben kunnen fotograferen. Wandering Albatros, Southern Royal Albatros, Black-browed Albatros en Grey-headed Albatros. Tegen het einde van de dag nam de wind aanzienlijk toe. We zijn nu uit de Beagle Channel en varen nu de eindeloze atlantische oceaan in.

30 maart.Hoewel ik goed geslapen heb, rolde ik in mijn bed toch regelmatig behoorlijk heen en weer. De eerste uren hebben we nog aan dek gestaan maar daarna besloot de kapitein om de dekken te sluiten. Te gevaarlijk. Ontzettend veel vogels wel rond het schip. 2 soorten Prions, Wilson's Storm Petrel, Grey-backed Storm Petrel, Black-bellied Storm Petrel, Grey Petrel, Atlantic Petrel, Soft-plumaged Petrel en een prachtige bijna geheel witte Giant Storm Petrel. Gezellige sfeer boord met een paar uitzonderlijk karakters erbij. Organisatie aan boord is zeer goed.

31 maart.Wind is iets afgenomen en we mogen weer aan dek. 2 keer een groep Hourglass Dolfijnen gezien, 3 King Penguins surfend door het water, vlakbij de boot. Veel soorten van gisteren maar nu ook enkele Kerguelen Petrels en Fairy Prions. Ook enkele blows van walvissen maar niet goed kunnen zien. Er zijn ook regelmatig lezingen aan boord over antarctica, determinatie van zeevogels en een mooie film over Saint Georgia.

1 april.Vandaag is het pasen. Niet echt bij stilgestaan. Bij zonsopgang stonden we al op de brug om de zon te zien opkomen boven enkele rotsen, midden in de atlantic, de zogenaamde Shag Rocks, vernoemd naar de duizenden Saint Georg Aalscholvers die hier nestelen. Zojuist een briefing gehad over hoe we moeten instappen in de zodiacs vanaf de Plancius en hoe te handelen bij de landing. We varen nu naar Saint Georgia waar we rond middernacht aankomen. Morgen de eerste landingen.

pampas van Patagonia - Beagle Channel boottocht

26 maart. Vandaag reden we na een vroeg ontbijt door de bergen naar de pampas in de buurt van Rio Grande. Toen we bergen uitreden ontvouwden zich de eindeloze pampas (graslanden) van Patagonia zich voor ons. Eerst vogelden we een tijdje aan de monding van de Rio Grande, waar op de uitgestrekte slikvlakten zich honderden steltlopers bvonden. Zeker een paar honderd Hudsonian Godwits, waarvan velen in zomerkleed. En dan te bedenken dat ze binnen enkele weken de tocht gaan maken van hier via o.a. Texas naar hun broedgebieden in het verre noorden in Alaska. Verder Two-banded Plovers, White-rumped Sandpipers, Magellanic Oystercatchers en een enkele Rufous-chested Dotterel in winterkleed. Adulte Dolphin Gulls, een prachtig meeuwtje, lieten zich prachtig fotograferen. Tijdens onze tocht over een dirt road, dwars door de pampas, kwamen we regelmatig groepen Guanacos (een soort lama) tegen, Patagonian Grey Fox, groepen Ashy-headed Goose, Upland Goose maar helaas geen Ruddy-headed Goose. Wel enkele groepen Rufous-chested Dotterels, Tawny-throated Dotterels, enkele Least seedsnipes en een grote groep Patagonian Yellow-finches. Het was de hele dag al zwaar bewolkt maar op de weg terug begon het steeds harder te regenen en was pas laat in de avond dat we aankwamen in Ushuaia.

27 maart.Ik had de anderen overgehaald om vandaag een boot trip te maken in de Beagle Channel, met name ook op kans te maken op het waarnemen van de zeldzame Blackish Cinclodes op een van de rotsige eilandjes in de channel. Het werd een schitterende tocht. Het had gevroren 's nachts en het was een schitterende zonovergoten morgen. Koud, bijna windstil en prachtig, helder zonlicht. De bergen rond Ushuaia waren bedekt met een laag verse sneeuw. Om 09.30 vertrokken we uit de haven voor onze tocht door de Beagle Channel. Onderweg gaf de kapitein allerlei uitleg over de geschiedenis van Ushuaia en de Beagle Channel en over de natuur in het gebied. Tijdens de trip de eerste waarnemingen van Magellanic Penguin, Southern Giant Petrels, Black-browed Albatros, Southern Fulmar, South American Terns, Chilean Skua en Sooty Shearwater. We bezochten enkele eilandjes met daarop Sea Lions, veel Imperial Shags, Rock Shags en enkele Sheatbills oftewel zuidpoolkippen. Deze "kippen" landden zelfs bij ons op de boot en lieten zich van enkele meters bekijken en fotograferen. En bij het laatste eilandje waarop een vuurtoren stond en waarvandaan we terug zouden varen ontdekten we een Blackisch Cinclodes. Missie geslaagd. Op de terugweg zagen we nog 2 Franklin's Meeuwen en om 12.30 uur waren we terug in Ushuaia. Ondertussen was het weer opnieuw snel veranderd. Van het schitterende zonnige weer naar bewolkt en winderig. Zit nu aan de lunch nog wat na te genieten en dit verhaaltje te schrijven. Vanmiddag nog wat plekjes rond de stad aandoen. Hoorde dat waarschijnlijk De Plancius vanavond laat in de haven aankomt.

Ushuaia - Tierra el Fuego N.P.

23 maart. vrijdag om 21.00 uur vlieg ik vanuit Amsterdam met KLM naar Buenas Aires, waar ik om 07.00 uur in de ochtend van 24 maart aankom. Na 3 films en wat dutten niet echt fit maar mijn reis is eindelijk begonnen. Na het ophalen van de bagage, snel door de douane. Daarna met een luxe shuttle bus naar het andere vliegveld gereden (1 uur), waar vandaan ik doorvlieg naar Ushuaia. Mijn plan was om de bagage in een Bagagekluis te dumpen en dan een aantal uren te gaan wandelen en vogelen in een nabijgelegen natuurreservaat. Costanera Sur. Maar dat ging niet door omdat er geen bagagekluizen waren. Nu lag dit vliegveld pal aan de kust dus ik ben met al mijn bagage op de balustrade langs het strand gaat zitten en heb daar een tijdje rondgehangen, kijkend naar de 10-tallen vissers. Het was heerijk weer ongeveer 26 graden. Om 15.00 uur met Aerolineas Argentinas doorgevlogen naar Ushuaia waar ik om 19.00 uur arriveerde. Laurens Steijn pikte me op op het vliegveld met de huurauto die hij voor 3 dagen had gehuurd. In het hotel ontmoette ik Ellen en Ricardo, 2 andere vogelaars die meegingen op de Atlantic Odyssey. Na wat gegeten te hebben viel ik als een blok in slaap.

24 maart. Na het ontbijt om 07.00 uur reden we naar het nabijgelegen (15 km) Tierra del Fuego N.P. Het weer was niet best; winderig, bewolkt en vrij koud. Bij het binnenrijden van het park hadden we het geluk dat een Magellanic Woodpecker over de weg vloog. Jammergenoeg konden we deze superspecht niet terugvinden. Andere stops in het park leverde soorten op zoals Thorn-tailed Rayadito, Austral Thrush en Austral Parakeet. White-throated Treerunner liet zich kort maar goed bekijken. Bij het bezoekerscentrum kwamen we een andere Nederlandse vogelaar, Ies Goedbloed tegen. Hij tipte ons voor een groepje Spectacled Ducks die we even later inderdaad in de kijker kregen. Het weer was ondertussen verrassend omgeslagen. Geen wind, aangename temperatuur en zonnig. Met Ies spraken we af dat we later op de dag een poging voor de zeldzame White-bellied Seedsnipe zouden doen bij de Garibaldi pas. We vogelde nog een uurtje in het park en in een mooi valleitje vonden we Tufted Tit-Tyrant, Chilean Elaenia, Patagonian Sierra-Finch, Fire-eyed Diucon en best of all een Patagonian Tyrant. Enkele Condors waren ook in beeld. Wel vrij ver weg maar fraai in het landschap. Daarna reden we via Ushuaia naar de garibaldi Pas. Samen met ies en Laurens begon ik aan de steile klim naar de kale helling waar de seedsnipe voorkomt. Eerst steil omhoog door een bos, langs een stroompje totdat we eindelijk op de kale hellingen met schaarse lage begroeiing en enkele sneeuwplekken uitkwamen. een pittig tochtje. Hier verspreidden we ons en begonnen we onze zoektocht. Het was uiteindelijk Ies die een groepje van 3 vogels vond. Helaas voor Laurens en vooral voor mij moest ik nogmaals een hele steile helling opklimmen naar de plek waar Ies zich bevond. Toen we uiteindelik boven waren duurde het niet lang voordat we de vogels terug hadden gevonden. Eerst waren ze nog wat schuw maar even later liepen ze ongestoord vlak voor ons te fourageren, waardoor we ze schitterend konden bekijken en fotograferen. Wat een supersoort! Er zijn 4 soorten seedsnipes in zuid-amerika en dit is mijn laatste en meest zeldzame. Na dit succes daalde we weer af, waarbij we ook nog een groep White-bridled Finches vonden. Op de terugweg naar Ushuaia maakte we nog een stop bij een vuilnisstort waar we honderden Chimangos, Southern Crested Caracaras, 3 Back-chested Buzzard-eagles en best of all een 10-tal White-throated Caracaras zagen. Toen was het tijd voor een biertje.Wat een geslaagde dag.

voorbereiding 2

Even wat nadere uitleg over de Atlantic Odyssey. Deze reis wordt uitgevoerd door de "Plancius". Dit schip is in 2009 van oceanografisch onderzoeksschip omgebouwd tot expeditie cruiseschip. Het is zeker geen luxe cruiseschip maar comfortabel en goed uitgerust om actieve en educatieve reizen mee te maken. Het schip is ook verstevigd tegen ijs. In onze winter (november - maart) maakt de "Plancius" reizen naar het antarctisch schiereiland en omringende eilanden vanuit Ushuaia, de zuidelijkste stad in Argentinië. Na afloop van het seizoen vaart het schip terug naar de thuishaven in Vlissingen waar in onze zomer (juni - september), trips naar het noorden en dan met name Spitsbergen worden gemaakt. De terugreis van Ushuaia naar Vlissingen wordt de Atlantic Odyssey genoemd. Sinds een 15-tal jaren wordt deze reis aangeboden en het is voor met name vogelaars een unieke kans om zeldzame zeevogels te zien en te fotograferen en enkele eilanden aan te doen waar je normaliter nooit kunt geraken. Deze eilanden hebben daarbij ook vaak nog een unieke avifauna. Behalve vogels worden tijdens deze trip ook veel zeezoogdieren gezien en kunnen we genieten van schitterende landschappen. Vanuit Ushuaia varen we via de Drake Passage langs de rand van het Antarctische schiereiland, dan door naar South Georgia, Gough Island, Tristan Da Cunha, St. Helena waar ik ook het graf en verblijfplaats van Napoleon ga bezoeken, Ascension en uiteindelijk komen we op dag 34 aan op Cabo Verde. Het is een trip van ongeveer 10.000 kilometers op zee en we varen van het koude vaak stormachtige Antarctica naar de hete, tropische gebieden aan het eind van de reis. Oceanwide Expeditions, de organisatie die de "Plancius" inzet voor de verschillende reizen, heeft aangegeven dat de Atlantic Odyssey van 2018 voorlopig de laatste zal zijn. Voor mij een extra reden om nu aan boord te gaan.

De Voorbereiding

Op 23 maart vlieg ik naar Buenas Aires en vandaar verder naar Ushuaia, de zuidelijkste stad van Argentinië en Zuid-Amerika.

Na een paar dagen vogelen rond Ushuaia vertrek ik op 28 maart vanuit Ushuaia voor de Atlantic Odyssey.

Momenteel bezig met de laatste loodjes betreffende de voorbereiding van deze trip

groeten

Henk