2 april. Afgelopen nacht is het schip aangekomen bij het eiland South Georgia. Het weer is droog maar bewolkt en de wind is zodanig dat de kapitein toestemming geeft om met de zodiacs een landing uit te veren op de Salibury plains. De zeer ervaren expeditie crew wist ons binnen 30 minuten veilig aan land te krijgen. Daarna 2 uur rondgestruind op het stenige strand met omliggende grazige hellingen. Op et strand moesten we voorzichtig onze weg zoeken tussen de fur seals en hun jongen. de moederdieren kunnen agressief reageren als je te dicht bij de jongen komt. Dan het ongelooflijke spektakel van 250.000 tot 300.000 King Penguins. Aan de randen vele Antarctische Grote Jagers en Reuzenstromvogels die azen op jonge penguins. Nadat we weer aan boord zijn gegaan voeren we door naar Prion Island. Hier werden we weer in 2 groepen aan land gezet. De eerste Gentoo Penguins werden gespot en ook werden de 2 endemische soorten van South Georgia gevonden, South Georgia Pintail en South-Georgia Pipit. Maar hoogtepunt hier was wel het bezoek aan 2 broedplekken van de Wandering Albatros. Deze vogel heeft een vleugelspanwijdte van maar liefst 3.60 tot 3.80 m en is pas na 10-12 jaar helemaal volwassen en gereed om zich voort te planten. de oudste bekende Wandering Albatros is 67 jaar oud, dus toen ik zo'n adulte vogel op zijn nest met jong bekeek, realiseerde ik me wel dat ik een heel bijzonder beest in de kijker had. Andere zeevogels die we rond South Georgia zagen waren Light-mantled Albatros, Kerguelen Petrel, Soft-plumaged Petrel en verschillende soorten prions.

3 april. Vannacht doorgevaren naar een andere plek op South Georgia. deze morgen maakten we in schitterend zonnig weer een landing in St.Andrew's Bay. Hier bezochten we de grootste kolonie van King penguins op South Georgia!!. Maar liefst een half miljoen vogels!! Zo ver als je keek zag je hier King Penguins. South Georgia is een uniek eiland met stenige stranden, grazige hellingen, diepe fjorden enmet sneeuw bedekte steile pieken. Tussen de fur seals op het strand lagen ook enkele kolossale Elephhhant Seals. De echt grote mannetjes waren echter al vertrokken. In de middag maakten we een landing bij het voormalige walvisstation van Grytviken. Het waren de noren die hier de walvissen verwerkten die ze in de omliggende zee hadden geharpoeneerd. Ik bezocht hier het graf van de legendarische ontdekkingsreiziger Ernest Shackleton. Het weer was ondertussen totaal omgeslagen en de hele middag hadden we een vervelende drizzle regen. 's Avonds hadden we een barbecue op het achterdek maar hoewelhet eten prima was, toch een behoorlijk koude affaire.

4 april. de planning was om deze morgen eenlanding te maken in Cooper's Bay maar er stond een windkracht 8 tot 9 en de kapitein gaf geen toestemming voor een landing. Dus voer de plancius de Drygalski Fjord in waar we een poging voor de zeldzame Snow Petrel zouden wagen. Het was zonnig, koud en veel wind. Het was een adenbenemende tocht door het fjord. Aan het eind van de fjord bevindt zich een gletscher We vonden geen Snow Petrel maar wel duizenden Cape Petrels. 4 meter lange Weddell Seals werden gezien op de terugweg naar open zee. Ondertussen was de wind zodanig afgeomen dat we in de middag toch konden landen bij Cooper's Bay. Hier bezochten we kolonies van Chinstrap Penguins, Macaroni Penguins en Gentoo Penguins. Hoogtepunt was echter wel de waarneming van een Leopard Seal. Wat een indrukwekkend monster. Via walkie talkies werden alle zodiacs opmerkzaam gemaakt op het beest wat op zijn gemak rondzwom in de kelp gras in de baai. Het geheel deed me denken aan de toeristenbusjes die zich verzamelden rond een lion kill in Masai Mara in Kenia. Alle zodiacs dobberden rond de Leopard Seal, die van alle kanten werd bekeken. Terug aan boord maakte de kapitein nog een uitstapje na een ijsberg en daar zagen we nog 2 grote walvissen, 2 Southern Right Whales. Ik stond precies op de goede plek op de boeg van het schip toen de walvis precies onder mij aan de oppervlakte kwam en toen prachtig dook met zijn staart omhoog. Een mooi vaarwel vandit schitterende natuurgebied, wat South Georgia is. Nu 5 dagen varen in noordelijke richting the atlantic op naar het eiland Cough. Ik heb ondertussen al duizenden fotos gemaakt maar het lukt niemand om vanaf het schip fotos te versturen. Houden jullie te goed.