19 april.Vanmorgen met de zodiac aan land gegaan. Daarna met een minibusje in binnenland ingereden voor een bezoek aan de residentie van Napoleon. Helaas veranderde het zonnige heerlijke weer aan de kust in een lichte drizzle en wat mist. Het bezoek aan Longwood House, waar Napoleon de laatste 5 jaar van zijn leven doorbracht, was zeker de moeite waard. Gedurende deze tijd ging hij vaak wandelen, paardrijden, legde een tuin aan en dicteerde hij zijn memoires. Hij had hier zijn eigen Franse staf. Heel apart om door dit huis te lopen. Alles is nog helemaal in originele staat en wordt keurig bijgehouden. Ook nog het graf van Napoleon bezocht. De plek was door hem persoonlijk uitgezocht toen hij wist dat hij ging sterven. 20 jaar later werd het lichaam naar Frankrijk vervoerd waar, naar het schijnt, meer dan een miljoen Fransen hem de laatste eer bewezen toen hij in Parijs werd herbegraven. Ook nog een 167 jaar oude landschildpad gezien die hier in het verleden werd ingevoerd. Terug op het schip, die afgemeerd in de baai van St.Helena lag, stond ik na de lunch in mijn eentje op het achterdek toen opeens onder mij een Whale Shark (Walvishaai) aan de oppervlakte verscheen. Na de eerste verbazing anderen gewaarschuwd en toen brak weer een waar pandemonium uit. Het grootste deel van de mensen waren op het eiland. Een aantal mensen die snorkel gear hadden renden naar beneden om hun spullen te halen en al snel lagen 3 jonge Belgische vogelaars en 3 mensen van het expeditieteam in het water rond de Whale Shark. Ik kon alles mooi van boven fotograferen. Er werd naar mij geroepen dat ik het ook moest proberen. Omdat dit toch waarschijnlijk de enige kans in mijn leven was om nog met een Whale Shark te zwemmen, besloot ik ineens om er maar voor te gaan voordat het beest weg was. Ik rende naar de loopbrug, trok sandalen, broek en shirt uit en greep een zwembril. Helaas waren alle zwemvliezen en snorkels weg. Samen met een Deen (met al zijn kleren aan) en zijn japanse vrouw sprong ik van de loopbrug het water in. De 3 snorkelaars die nog in het water lagen gaven aanwijzingen hoe we moesten zwemmen. Ook van het dek werden we in de juiste richting geleid. De Whale Shark lag in feite vlak langs de boot en opeens zag ik een enorme gedaante opdoemen in het blauwe water en lag ik oog in oog met de Whale Shark. Ongelooflijk. Omdat mijn bril regelmatig vol water liep, was ik op een bepaald moment aan het watertrappelen om het water uit mijn bril te laten lopen, toen ik plotseling iets onder mijn blote voeten voelde. (Ik had geen zwemvliezen) en toen ik naar beneden keek zag ik dat ik op de kop van de Whale Shark stond!!!!!! Voelde best ruw aan en zeker 2 seconden (niet overdreven) stond ik op het beest. Daarna gleed hij rustig verder naar voren en toen ik snel ging liggen zag ik vlak onder mij de Walvishaai doorglijden en als laatste vlak naast me de enorme staartvin die me passeerde. Wat een ervaring. Vlak daarna besloot ik naar de zodiac te zwemmen omdat ik zonder flippers en snorkel toch moe begon te worden en daar werd ik snel binnenboord gehezen. Nog enige tijd vanuit de zodiac van zeer dichtbij de Whale Shark kunnen bekijken. Vanaf dat moment was ik de persoon aan boord die op een Whale Shark had gestaan. Ik moest ook weer snel aan boord omdat er al weer een boot klaar lag waar ik mee mee moest om naar enkele zeevogelkolonies te gaan. Iedereen moest op mij wachten omdat ik eerst nog aan boord moest klimmen in mijn onderbroek en snel naar mijn cabin moest gaan om me om te kleden, kijker en fotospullen te pakken. Daarna nog een hele mooie tocht gemaakt naar kolonies van Red-billed Tropicbirds, Masked Boobies, Madeiran Storm-Petrels, Brown en Black Noddies. Maar de Whale Shark ervaring speelde nog steeds constant door mijn hoofd. In de avond hadden we in een heerlijk temperatuurtje een barbecue en feestje op het achterdek. Meer dan 10 nationaliteiten van russen tot amerikanen hadden een heel gezellige avond. Alle wereldproblemen bestonden even helemaal niet. Terwijl de Lambada over de baai klonk werden we in het licht van het dek nog even verrast door een bezoek van een grote groep dolfijnen die even kwamen kijken wat er aan de hand was. Sommigen gaven nog even een showtje door boven de oppervlakte uit te springen. Het was het einde van " A beauiful Day".